โมเลกุลที่เคลื่อนย้ายสารประกอบน้ำหอมออกจากเซลล์อาจปกป้องพืชได้
เมื่อพูดถึงกลิ่นที่สวย พิทูเนียจะค่อนข้างเร่งเร้า สล็อตเครดิตฟรี แทนที่จะปล่อยให้สารประกอบกลิ่นลอยขึ้นไปในอากาศ พืชใช้โมเลกุลเฉพาะที่เรียกว่าโปรตีนขนย้ายเพื่อช่วยเคลื่อนสารประกอบไปตามผลการศึกษาใหม่พบว่า ผลการวิจัยที่ตีพิมพ์เมื่อวันที่ 30 มิถุนายนในScienceสามารถช่วยนักวิจัยด้านวิศวกรรมพันธุกรรมพืชหลายชนิด ทั้งเพื่อดึงดูดแมลงผสมเกสรและเพื่อขับไล่ศัตรูพืชและสัตว์กินพืช
David Clark ผู้เชี่ยวชาญด้านเทคโนโลยีชีวภาพด้านพืชสวนและพันธุศาสตร์จากมหาวิทยาลัยฟลอริดาในเกนส์วิลล์กล่าวว่า “นักวิจัยเหล่านี้ได้ไล่ตามโปรตีนขนส่งนี้มาระยะหนึ่งแล้ว “ตอนนี้พวกเขาได้รับมันแล้ว และความหมายอาจใหญ่โต”
พืชใช้กลิ่นในการสื่อสาร ( SN: 7/27/02 , p. 56 ) สารประกอบที่มีกลิ่นสามารถดึงดูดแมลงและสิ่งมีชีวิตอื่นๆ ที่กระจายละอองเรณูและช่วยให้พืชขยายพันธุ์ หรือสามารถขับไล่ศัตรูพืชและสัตว์กินพืช โปรตีนที่พบในการศึกษาใหม่นี้สามารถนำมาใช้เพื่อควบคุมปริมาณกลิ่นขึ้นหรือลง เพื่อให้พืชสามารถดึงดูดแมลงผสมเกสรมากขึ้นหรือป้องกันตัวเองได้ดีขึ้น คลาร์กกล่าวว่าพืชที่ไม่มีกลิ่นในปัจจุบันสามารถออกแบบให้มีกลิ่นได้เช่นกัน ทำให้พวกมันมีการขยายพันธุ์และการอยู่รอดได้ดีขึ้น
พืชได้กลิ่นจากสารประกอบอินทรีย์ระเหยง่าย ซึ่งเปลี่ยนเป็นก๊าซได้ง่ายที่อุณหภูมิแวดล้อม พิทูเนียได้กลิ่นอันหอมหวานจากส่วนผสมของเบนซาลดีไฮด์ ซึ่งเป็นสารประกอบเดียวกับที่ทำให้เชอร์รี่และอัลมอนด์มีกลิ่นผลไม้ กลิ่นบ๊อง และฟีนิลโพรพานอยด์ ซึ่งมักใช้ในน้ำหอม
แต่กลิ่นที่หอมหวานมีข้อแลกเปลี่ยน ถ้าสารระเหยเหล่านี้สะสมอยู่ภายในพืช ก็สามารถทำลายเซลล์ของพืชได้
ประมาณสองปีที่แล้ว Joshua Widhalm ผู้ร่วมวิจัยด้านพืชสวนที่ Purdue University ใน West Lafayette, Ind. และเพื่อนร่วมงานใช้การจำลองด้วยคอมพิวเตอร์เพื่อดูว่าสารประกอบกลิ่นของพิทูเนียเคลื่อนที่อย่างไร ผลการวิจัยพบว่าสารประกอบไม่สามารถเคลื่อนออกจากเซลล์ได้เร็วพอโดยลำพังเพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหายต่อพืช ดังนั้น นักวิจัยจึงตั้งสมมติฐานว่าต้องมีบางอย่างที่จะดึงสารประกอบออกมา
ในการศึกษาครั้งใหม่ซึ่งนำโดยนักชีวเคมีของ Purdue Natalia Dudareva ทีมงานมองหาการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมในขณะที่พืชพัฒนาจากระยะออกดอกซึ่งมีสารประกอบอินทรีย์ระเหยง่ายในระดับต่ำสุดจนถึงระยะเปิดดอกด้วยระดับสูงสุด เมื่อดอกไม้เปิดออกและระดับกลิ่นสูงสุด ยีนPhABCG1ก็เข้าสู่พิกัดเกินพิกัด นักวิจัยรายงานว่าระดับของโปรตีนที่ทำให้เพิ่มขึ้นมากกว่า 100 เท่าในช่วงที่แตกหน่อ
จากนั้นทีมงานได้ดัดแปลงพิทูเนียเพื่อผลิตโปรตีน PhABCG1 น้อยลง 70 ถึง 80 เปอร์เซ็นต์ เมื่อเทียบกับพิทูเนียทั่วไป สารที่ได้รับการออกแบบทางวิศวกรรมจะปล่อยสารประกอบกลิ่นประมาณครึ่งหนึ่ง โดยระดับภายในเซลล์ของพืชสร้างขึ้นเพื่อเพิ่มระดับปกติเป็นสองเท่าหรือมากกว่า รูปภาพของเซลล์แสดงให้เห็นว่าการสะสมทำให้เกิดการเสื่อมสภาพของเยื่อหุ้มเซลล์
มีการทำงานมากมายในการระบุยีนและโปรตีนที่สร้างสารประกอบกลิ่น คลาร์กกล่าว แต่นี่ดูเหมือนจะเป็นการศึกษาครั้งแรกที่ระบุโปรตีนขนส่งเพื่อส่งสารประกอบเหล่านั้นออกจากเซลล์ “นั่นเป็นเรื่องใหญ่” เขากล่าว
หลังจากพิจารณาว่าค้างคาวกินแมลงขนาดใหญ่ในอากาศอย่างไร Juste สงสัยว่า Noctules ที่ใหญ่กว่าจะถอดปีกของนกออก “พวกมันกัดเต้านมสองสามคำแล้วโยนนกออกไป” เขากล่าว
Richard Laval นักวิจัยค้างคาวในเมืองมอนเตเบร์เด คอสตาริกา เรียกข้อเสนอแนะของการล่าทางอากาศว่า “น่าทึ่ง” กระดาษนำเสนอ “ข้อมูลที่น่าทึ่ง” แม้ว่าคำถามว่าค้างคาวจับนกยังคงเปิดอยู่ได้อย่างไร เขากล่าว
Kent Rylander จาก Texas Tech University ในลับบ็อกกล่าวเสริมว่า “ฉันรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่ชุมชนวิทยาศาสตร์ได้ค้นพบช่องที่ชัดเจนสำหรับค้างคาวออกหากินเวลากลางคืนมานานแล้ว” เขาเรียกข้อโต้แย้งของทีมว่า “น่าเชื่อ”
จัสท์ตระหนักดีถึงความยากลำบากในการดำเนินคดีโดยใช้หลักฐานทางอ้อม สำหรับนักวิจัยที่ไม่เชื่อ เขากล่าวว่า “เรามีมูลค้างคาวมากมาย และพวกเขายินดีที่จะดูพวกมันมากกว่า”
เฟิร์นเหล่านี้สามารถเข้ากับคำจำกัดความของความเป็นสังคมได้อย่างแน่นอน Whyte กล่าว เขารู้สึกทึ่งเป็นพิเศษกับการที่พืชเหล่านี้ก่อตัวเป็นวรรณะและอาณานิคมในป่า แต่ยังคงเป็นใบเดี่ยวเมื่อปลูกในดินเป็นไม้ประดับ ความแปรปรวนนี้แตกต่างจากสปีชีส์ในสังคมหลายชนิด เขากล่าว สล็อตเครดิตฟรี
